Genealogie Maarn-Maarsbergen - Inleiding Naamlijst

Jhr Cornelis Johan Sandberg van Leuvenum

Burgemeester van Diepenveen, zoon van Jhr Rudolf Anthonie Peter Sandberg van Essenburg en Ernestine Ferdinande de Beaufort, geboren 13-2-1883 Hierden Huize Klein Essenburg, overleden 21-3-1945 Duitsland Concentratiekamp Neuengamme en begraven Ermelo Staverden

Trouwt 24-5-1910 Zeist met Ernestine Ferdinande de Beaufort, dochter van Joachim Ferdinand de Beaufort en Anna Maria Ernestine Louise Huydecoper, geboren 19-11-1886 Utrecht [2618], overleden 5-2-1985 Ermelo Huize Leuvenum

Kinderen:

1. Anna Maria Ernestine Louise (Tini) Sandberg van Leuvenum, internist, geboren 15-3-1911 Diepenveen, overleden 4-9-1991 Apeldoorn en begraven Ermelo Staverden, ongehuwd
2. Jhr Rudolf Anthonie Sandberg van Leuvenum, geboren 23-5-1912 Diepenveen, overleden 1-4-1945 Duitsland Concentratiekamp Sandbostel ongehuwd
3. Anthonia Catharina (Kiek) Sandberg van Leuvenum, vrouwe van Leuvenum en Bannink, geboren 23-4-1916 Diepenveen Huize Colmschate, overleden 3-12-3006 Ermelo Huize Leuvenum, ongehuwd
4. Mechteld Aleida Sandberg van Leuvenum, vrouwe van Leuvenum en Bannink, geboren 23-11-1919 Diepenveen Huize Colmschate, overleden 22-1-2014 Ermelo Huize Leuvenum, ongehuwd

Bronnen:

Huize de Bannink

Oudheidkundige vereniging Ermelo

Grafsteen van Anna

Bij het overlijden van freule Kiek Sandberg

Het overlijden van freule Kiek Sandberg, zoals ze werd genoemd, kwam dan wel onverwacht, haar zuster keek er ook weer niet vreemd van op. Haar levenskrachten namen de laatste maanden sterk af. Het werd en het ging allemaal steeds moeilijker. Eén ding is zeker: een lang en een vervuld leven ligt achter haar. Geboren in Diepenveen waar haar vader burgemeester was kwam het gezin Sandberg aan het begin van de twintigste eeuw naar Leuvenum en werd Huize Leuvenum de nieuwe domicilie. Vader Sandberg leed aan astma en moest noodgedwongen het mooie ambt wat hij met zoveel vreugde deed neerleggen. Freule Kiek bezocht het lyceum in Harderwijk en de kunstacademie in Arnhem. Daar lagen voor een groot deel haar gaven en talenten. Toch zou haar leven een totaal andere wending krijgen.
Aangrijpend en ontroerend vond ik het verhaal over de inval in Huize Leuvenum door de Duitsers in januari 1945. Velen vonden in de oorlogsjaren hier een toevluchtsoord en een veilige schuilplaats. Alle onderduikers werden opgepakt en ook het hele gezin werd weggevoerd. Vader en broer Rudolph kwamen niet levend terug uit de kampen Neuengamme en Sandbolt. Onpeilbaar diep was het verdriet.
Na de oorlog moest de draad weer opgepakt worden. Het werk voor het landgoed en de boerderijen wachtte. Ongevraagd kreeg zij voor een groot deel de leiding en het beheer. Bosbouw en bosbeheer maakte zij zich zelf eigen. Ze had een sterke en vrije geest. Verstand heb je gekregen om te gebruiken. In haar lange leven was ze zeer geïnteresseerd in andere mensen en stond ze open voor heel veel dingen om haar heen.
Wat haar geloof betreft leefde ze vanuit de zekerheid dat God de bron en het fundament van het leven is. Al kon ze dat heel moeilijk met anderen delen. Het zou me niets verbazen als haar eigen levensverhaal daarbij een rol heeft gespeeld. In de afscheidsdienst op 8 december in de Kapel te Staverden lazen we met elkaar Psalm 121, de Psalm die de familie altijd las voordat ze op reis gingen. Over gaan en komen gaat hij immers, over je vertrek en je thuiskomst. Woorden die in het Oude testament ook gebruikt worden voor geboren worden en sterven. Zo houdt de HEER over ons de wacht van de wieg tot het graf. Nauw met deze Psalm verbonden zongen we het bekende lied van Jacqueline van der Waals ‘Wat de toekomst brengen moge mij geleidt des Heeren hand’. Dat deden we niet zomaar. Moeder Sandberg en haar dochters zongen het elke dag met elkaar in de gevangenis in 1945, niet wetende hoe het allemaal zou aflopen. Dat lied toen mag freule Sandberg bemoedigen nu, die nu nog alleen op Huize Leuvenum woont. Na de dienst hebben we onze overleden zuster ter aarde besteld naast de Kapel. We weten haar geborgen bij God, veilig in zijn handen.
G.H.F.
Uit: Hervormde Kerkbode van de Gemeente Ermelo, 15 december 2006

Bij het overlijden van Mechteld

SPEULD - De leerlingen van basisschool Speulderbrink ronden vandaag het project ‘Buurt in beeld’ af. Tijdens de kijkavond waarbij iedereen uit Speuld is uitgenodigd zal het resultaat van dit project ‘Buurt in beeld’, in de vorm van een krant, een fotoreportage en een maquette, officieel worden aangeboden aan het gemeentebestuur. Groep 1 en 2 hield zich bezig met Speuld en vroeger; groep 3, 4 en 5 met Speuld en nu en groep 6, 7 en 8 richtten zich op Speuld en de toekomst - hoe moet Speuld er over 15 jaar uitzien.
door Geurtje van den Hoek-Vermeer
Groep 6 mocht op bezoek bij Freule Sandberg, wonend in Huis te Leuvenum, gebouwd in 1919. Sinds 1923 wordt het huis (een exacte kopie van De Essenburgh) bewoond door familie Sandberg. De belangrijkste weg in Leuvenum is naar de ‘bouwer’ vernoemd: Jhr. Dr. C.J. Sandbergweg. Het landgoed, waartoe diverse boerderijen, huizen en De Zwarte Boer behoren, is tegenwoordig eigendom van de Stichting Sandberg van Leuvenum.
De kinderen werden alleraardigst ontvangen en dronken met de freule een beker limonade. De meest uiteenlopende vragen werden aan haar gesteld maar zij gaf overal enthousiast antwoord op, soms bijgestaan door haar neef.
Rondleiding
Een rondleiding door enkele kamers, de bovenste verdieping en de keuken beneden liet duidelijk zien hoe de familie Sandberg leefde en hoe de freule nu in haar mooie huis leeft. Mevrouw Sandberg voelt zich thuis in het huis wat vol herinneringen is. Ze is omringd door meubilair uit het verleden, opgezet wild, oude schilderijen en sfeermakers uit vervlogen tijden. Hier snoven de kinderen een beetje van de cultuur van de Veluwse adel.
En voor mij was het alsof ik door een prachtig boek wandelde, in mijn fantasie zag ik het landleven soms heel duidelijk voor me.
De Band, 20-06-2007
Met het overlijden van de freule, die samen met haar hond Dairo het huis Leuvenum bewoonde, komt er een einde aan een tijdperk. De inwoners van Leuvenum droegen de freules op handen. Ze ligt nu begraven tussen de familie die haar dierbaar was, maar ook tussen de inwoners van Leuvenum en Staverden waarvan zij er een wilde zijn.
(Bron: Ermelo van Nu)