- Vader Hendrik woont - Ede Maanen 31, 1930 idem 67.
- Moeder Louise is NH en woont - Ede Veldhuizen 134, 1930 Veldhuizen 46.
Henk van Roekel na veertig jaar uit CBTB-bestuur
"Ik ben een echt verenigingsmens"
EDE - Henk van Roekel is morgen geen CBTB-bestuurder meer. Vanavond in de agrarische school, de vaste vergaderburcht van de afdeling Ede van de Christelijke Boeren- en Tuinders Bond, nemen de leden afscheid van hun penningmeester. Van Roekel is meteen na de oorlog lid van de CBTB geworden en vanaf 1951 plaatselijk bestuurslid: "Ik ben achtereenvolgens algemeen bestuurslid geweest, waarnemend voorzitter en nu alweer dertig jaar penningmeester".
Van Roekel naar eigen zeggen een heel precies man, maar een type voor het voorzitterschap, iemand die af en toe met de vuist op tafel moet slaan, is hij niet. "Daarom ben ik misschien lid van een christelijke organisatie. We houden niet van staken of van met borden langs de weg staan. Met goed overleg bereik je meestal meer".
"Het is tijd om op te stappen", meent Van Roekel. "Ik ben nu zeventig, een mooie leeftijd er voor. Spijt van mijn CBTB-lidmaatschap heb ik nooit gehad. Het is een belangrijke organisatie, als lid kan je er op terug vallen als het moet. Ze werken voor je".
Ook de vader van Henk van Roekel was indertijd lid van deze standsorganisatie en eveneens lid van de commissie van beheer van de Clats, de Christelijke Lagere Agrarische en Technologische School, die indertijd onder de CBTB-Ede viel en nu onder de overkoepelende Gelderse organisatie.
Een agrarisch bedrijf moet met zijn tijd meegaan, vinden de drie genera-
ties Van Roekel. Van links naar rechts Henk van Roekel en zijn kleinzoon
Henk. Brand zit achter het stuur van de nieuwe Deutz-Fahr DX 3,50 trek-
ker. (Foto Jan van den Brink)
Trapakkers
"Ik ben nu eenmaal een verenigingsmens, ik houd er van".
Met David de Nooy, Wim Jacobs, Toon van Rooyen, Peet Brons, Gert van de Kamp en overbuurman
Johan van der Waaij is hij nog steeds actief in de Trapakkers, de club van boer en burger,
die het agrarisch ambacht in ere houdt.
Het lidmaatschap van de agrarische districtscommissie moest echter sneuvelen:
"Ik heb dat heel belangrijk gevonden om met de gemeente overleg te plegen.
Het begrip voor de boer is verbeterd".
De strijd voor het agrarisch bestaan is er altijd geweest voor Van Roekel.
"Toen ik hier in 1946 op de boerderij kwam, kreeg ik van mijn vader een tiental koeien:
enkele zwartbonte en de rest blaarkoppen.
Op onze trouwdag hadden mijn vrouw en ik ieder tien gulden.
Het was de dag van de geldsanering.
Verder hadden we vijf fokzeugen, enkele mestvarkens en vierhonderd kippen.
Het is altijd hard werken op de boerderij, maar ik doe het graag",
aldus de man, die samen met zijn zoon Brand tot 'grote boeren' zijn uitgegroeid.
"Maar je wordt ouder.
Tegenwoordig mag ik om half zeven opstaan, maar tot voor kort was het altijd half vijf".
Gierkar
De boerderij aan de Oude Rijksweg, waar die nijvere bezigheden zich afspelen,
heeft in de negentig jaar van haar bestaan al vele produktieve koeien voortgebracht.
Dora was de beste, en was de eerste in het gebied West-Veluwe/Vallei die 100.000 kilogrammen
melk leverde.
Loco-burgemeester H. Alberts zou de zwartbonte stamboekkoe op een gedenkwaardige dag in 1975
persoonlijkkomen huldigen.
Is het gras wat sappiger aan de Rijksweg bij Ede?
De honderdduizend zijn inmiddels ook gehaald bij roodbonten op de bedrijven van de overburen
Van der Waaij en Jochemsen.
Kritische kanttekeningen zijn er ook.
"Er komen veel zaken op je af.
Wetten, mensen, die niets van het agrarisch bedrijf afweten.
Altijd, overal, wordt die gierkar in beeld gebracht.
Natuurlijk kunnen anderen last hebben van jouw bezigheden.
We hebben buren die geen boerderij hebben.
Als je dan gaat gieren, houd je rekening met de wind, maar als melkveehouders
hebben we op ons bedrijf meer vaste mest dan gier".
Niettemin, ondanks al die regelgeving die het de agrariër lastig maken, zien Henk en zijn vrouw
toekomst voor de boer.
Met zijn zoon Brand heeft hij een maatschap gesloten om ook de eigen economie draaiend te houden.
Ook kleinzoon Henk werkt op de boerderij, die in 1901 is gebouwd.
De tijd op de boerderij, waarlangs het verkeer op Oude Rijksweg en provinciale S1 (Ede-Barneveld)
continue voorbij suist staat er niet stil.
De paarden zijn vervangen door trekkers.
"We hebben veertien dagen geleden nog een Deutz-Fahr aangeschaft",
stelt Henk van Roekel sr. trots vast.
"Ze kosten je een vermogen, maar je kunt er niet buiten.
Je moet met je tijd mee gaan".