Papegaai, kanarie, koerduiven en koekoeksklok
Van Roekel: "Nu meer tijd voor de kerk"
door Ben Cornelissen
"Ja vogels heb ik ook. Een papegaai, kanarie, koerduiven en een koekoeksklok", aldus Maas van Roekel in antwoord op de vraag wat hij in zijn PTT-vrije tijd gaat doen. "Sinds een jaar of acht ben ik koster van de hervormde kerk in Ederveen. Ik houd dus. wel het contact met de mensen". Na 36 dienstjaren heeft de 60-jarige telegram- en expresse:post besteller afscheid genomen van zijn collega's en zijn werkkring.
Toespraken waren er bij.
Onder andere van zijn directeur.
Met lovende woorden ook en herinneringen uit die 36 jaar.
Over zijn rijstijl en over een ongeluk:
"Ik reed eens met de auto pardoes tegen een boom aan.
Het was spekglad en ik had net gezien, dat een andere automobilist dezelfde boom had ontmoet.
Het kostte me bijna een berisping, maar die is gelukkig nog net ingetrokken".
Vijf jaar lang dagelijks op weg in het bekende rode autootje en daarvoor achttien jaren
vooral 's nachts met de grote bestelauto werden door Van Roekel honderdduizenden kilometers
afgelegd.
Die boom bleek een uitzondering net zoals die keer, dat Van Roekel een auto achter hem een
fikse deuk bezorgde: "M'n collega's hadden nog wel eens de gewoonte een harde klap te geven
op de achterdeuren van de auto, om zo net te doen of je ergens tegenop was gereden.
Er was dan nooit wat aan de hand, maar die ene keer, dat iemand me echt wilde waarschuwen,
wèl.
Ik dacht nog: jullie bonken maar.
Ach ja.
Er gebeurt wel wat in die 36 jaar.
Ik heb heel veel afgetuft.
Ken elke straat, elk weggetje in de gemeente.
In het begin heb ik het steeds op de fiets moeten doen.
Valt niet mee, als je in de sneeuw de Ginkel over moest".
Om PIT-er van de buitendienst te zijn moet je naar zijn mening over een geweldige
conditie beschikken.
Al die jaren was er onregelmatig werk:
"Heel anders dan wanneer iemand 's morgens om acht uur naar kantoor gaat en 's avonds
om vijf uur weer naar huis rijdt, maar ik heb het altijd met erg veel plezier gedaan".
Dit vanaf de beginjaren, toen de 24-jarige Maas voor een salaris van nog geen 40 gulden
perweek als hulpbesteller in Veenendaal begon en de wijde omgeving per fiets afcrosste.
Ederveen, toen door de PTT bij Veenendaa1 ingedeeld, behoorde ook tot zijn gebied.
Een paar jaar later kwam hij in Ede terecht:
"Het scheelde me een rijksdaalder in de week, omdat Ede een klasse hoger was ingedeeld.
Ik kreeg er ook mijn vaste aanstelling".
Toen de PTT in 1964 het autotransport doorvoerde, werd op Maas een beroep gedaan,
die zowel het gewone als het grote rijbewijs. bezat en kon de fiets definitief de schuur in.
Zijn vrouw: "Je krijgt natuurlijk wel eens opmerkingen zo in de trant van, als ik zo moest
rijden, kwamen we nooit met ons werk klaar.
Niet te verwonderen, als je zoveel langs de weg zit".
