Genealogie Familie van Roekel 17-500

Tekenen van leven:
Stephanus Marinus jr wordt op 1 oktober 1865 int een huis aan de Schiekade te Rotterdam geboren als zoon van Anna de Boer. Bij huwelijk van Anna op l7 november 1870 met Stephanus Marinus van Eijk sr wordt hij erkend. Korte tijd later, op 2l januari 1871. aarnschouwt zijn zusje Maria Johanna het levenslicht in een huis aan de Kipstraat. Later verhuist men naar de Wildezeesteeg waar eind 1873 de jongste spruit wordt geboren, Andries, vernoemd naar grootvader van moederszijde. Deze wordt slechts l2 dagen oud. Vervolgens komt Moeder Anna te overlijden op 2l oktober 1875 en blijft Stefan met zijn vader en 2-jarig zusje over. Op 29 december 1870 vertrekt Stefan jr van Rotterdam naar Hoenderloo. Velen uit het Rotterdamse zullen op deze wijze naar het oosten des lands vertrekken om daar een bestaan op te bouwen. Dat gebeurt dan veelal met kinderen uit een gezin dat in economische moeilijkheden is. Wanneer op 29 maart 1879 Vader - die blijkens Stefans overlijdensacte schipper is - in de (vermoedelijk Rotterdamse) Schie verdrinkt is Stefan dus waarschijnlijk niet in de Maasstad aanwezig. Zijn zusje Anna is dan 8 jaar oud en zij wordt onmiddellijk in het Gereformeerde Burger Weeshuis geplaatst.

Vermoedelijk is Stefan achtereenvolgens bij verscheidene werkgevers in dienst geweest want op 25 maart 1882 vestigt hij zich van uit Apeldoom in Gorssel. Daar wordt hij dienstknecht bij de akkerbouwer A. J. de Greef op het adres A1 te Almen. Daarna vertrekt hij op 30 september 1884 van Gorssel naar Renkum. In Renkum leert hij Gerritje van Roekel, zijn toekomstige echtgenote kennen. Op 28 maart 1896 trouwen zij aldaar. Stefan is dan werkzaam op het landgoed van kasteel Doorwerth. Zijn 18-jarige zuster Anna heeft zich inmiddels ook in Oosterbeek gevestigd.

Stefan en Gerritje zoeken na de geboorte van de eerste twee - te Renkum geboren - kinderen omstreeks 1900 hun geluk in het Duitse Ruhrgebied. Hieraan liggen economische motieven ten grondslag. In de jaren voor de eerste wereldoorlog bedraagt het aantel Nederlandse landarbeiders uit de grensprovincies dat in Duitsland werkt ruim 100.000 personen. Zij vertrekken uit Heelsum, waar ze dan volgens hun jongste dochter wonen, naar Dümpten. Daar woont inmiddels een broer van Gerritje, Henk die getrouwd is met Reintje. Hun huwelijk is kinderloos. In deze smeltkroes van Europese nationaliteiten, waar men zich in leven kan houden in de mijnbouw, vinden wij Stefan terug. Hij is als Bergmann (mijnwerker) werkzaam in een mijn in de buurt van Styrum bij Dümpten. Hier krijgt hij Piet Barendsen als kompel. Pieter Willem Barendsen is een Indische Nederlander die op 27 september 1872 wordt geboren in Pandeglan - een plaats, gelegen op de meest westelijke punt van het eiland Java - in Nederlans Indië. Vanwege de arbeidsomstandigheden en het gevaar onder de grond heerst er tussen de mijnwerkers en hun gezinnen een grote saamhorigheid. Piet wordt een gaag geziene gast in het gezin van Stefan en Gerritje. Dan slaat het noodlot toe. Als gevolg van een longaandoening wordt Stefan in de eerste maanden van 1905 opgenomen in het Evangelische Krankenhaus in Mühlheim an der Ruhr waar hij op 6 april overlijdt. Gerritje blijft met vijf jonge kinderen achter. Aanvankelijk wordt haar zoontje Stefan bij haar broer Henk en diens vrouw Reintje ondergebracht. Wanneer dit geen succes blijkt te zijn nemen zij de jongste, Riekske, blijveind onder hun hoede.

Gerritje hertrouwt te Dümpten met Piet Barendsen. Uit dit tweede huwelijk worden te Dümpten geboren: Friedrich, Wilhelm, Catharina, Paul en Minna Barendsen. Na het sluiten van de wapenstilstand in november 1918, welke het einde van de eerste wereldoorlog betekent, trekken vele mijnwerkers vanuit het Ruhrgebied naar de kolenmijnen in Nederlands Limburg. Ook het gezin Barendsen vestigt zich aldaar en gaat wonen in de wijk 'Beerstal'te Heerlen. In die tijd wordt er ook een groot aantal nieuwe huizen gebouwd in de wijk 'Meezenbroek' om de toenemende hoeveelheid mijnwerkers en hun gezinnen te huisvesten. Het gezin Barendsen vinden wij in 1926 terug in de Mesdagstraat 7. Hier verlaat de een na de ander de ouderlijke woning doordat er getrouwd wordt. Gerritje en Pieter verhuizen later nog naar de Jan Steenstraat. Op 31 januari 1931 overlijdt Pieter en blijft Gerritje alleen achter. Hoewel, zij mag zich tot haat dood op 30 januari 1946 verheugen in de belangstelling en warmte van haar kinderen en kleinkinderen.

Militaire dienst:
Bij huwelijk in 1896 te Renkum overlegt Stephanus Marinus van Eijk het bewijs van vergunning tot het aangaan van een huwelijk, afgegeven door de commanderend officier van het 8e Regiment Infanterie te Arnhem

Standesamt Mühlheim an der Ruhr, sterburkunde C. Nr 252 dd 6-4-1904:
Mühlheim a. d. Ruhr I. am 6 April 1905. Der Vorstand de s Evangelischen Krankenhauses hierselbst hat angezeigt dass der Bergmann Stephanus van Eyk, 39 Jahre alt, evangelischer Religion, wohnhaft in Dümpten Landkreis Mühlheim an der Ruhr, geboren zu Rotterdam in Holland, verheiratet mit Gerritje geborenen van Roekel, Sohn der verstorbenen Eheleute: Schipper Stephanus Marinus van Eyk und Anna geborenen de Boer, zuletzt wohnhaft in Rotterdam, zu Mühlheim an der Ruhr im evangelischen Krankenhause am sechsten April des Jahres tausend neunhundert und fünf Vormittags um fünfeinhalb Uhr verstorben sei.
(Vorstehend 18 Druckworte gestrichen). Der Standesbeambte. Geering.

Parenteel Derck Backer (van Roekel) - Inleiding Naamlijst Bronnen